De drie kaboutertjes Pippie, Pappie en Poppie werden ruim dertig jaar geleden geboren. Vertellend vanuit de losse pols, nieuwsgierig naar wat komt vertelde ik over hen aan mijn neefje Remco op de Veluwe. Tot een paar jaar geleden vertelde ik de verhalen aan onze dochter Willemijn. Nu nog dagelijks verzint onze jongste zoon Sil het onderwerp voor die avond en komen de drie kabouters steeds opnieuw tot leven in een nieuw avontuur.

Onze oudste zoon Jurren vormde de inspiratie om het eerste boek echt te schrijven. Zijn voorkeur voor voelen, aandacht en contact raakte mij. Zonder Pippie, Pappie en Poppie mist hij bij de start van zijn nachtrust iets essentieels. Iemand naast zich op de rand van zijn bed, dichtbij en met een vertrouwde stem. Het werd mijn droom om hem op zijn 10e verjaardag op 10 oktober het eerste boek te cadeau te geven. Samen met Joost, Marco, Geert, Edith en Evelyn lukte dit!

Voorlezen is jezelf en het kind dat jij voorleest op een groot cadeau trakteren. Een veilige omgeving in een mix van waarheid en illusie. Ik nodig je uit om vól in de rol van verteller te stappen: leef je in en leef je vervolgens uit. Laat de verhalen op een unieke manier tot leven komen. In een rijkdom van geuren, kleuren en geluiden. Los van de eenvoud van letters, woorden en zinnen. Neem samen de tijd voor de waarheid die zich ontvouwt. Niet de letterlijke teksten, maar de eigen beelden en gevoelens van het kind zijn altijd waar!